Adrie dacht dat dit de grensovergang was tussen Duitsland en Oostenrijk, later in de morgen kwamen we de echte grensovergang wel tegen.
In Januari zijn we naar de open dag geweest van Fital in hotel van der Valk in Nuland. Elk jaar kom je dan toch weer bekenden tegen van de laatste fietsreizen, best wel gezellig. Eigenlijk wisten we al welke fietsvakantie we dit jaar wilden doen. Een rondje gelopen op de fietsbeurs en her en der wat informatie gevraagd en uiteindelijk toch geboekt voor "de Mooiste Dalen Van Tirol". Geboekt voor 12 dagen vanaf 23 augustus t/m 3 september, eigenlijk wel iets later dan de andere jaren maar je moet wat toch geluk hebben met het weer.
Op 23 augustus vroeg uit de veren om de fietsen achterop de auto te zetten, toen ik uit bed stapje was het niet aan het regenen maar kwam het met bakken uit de hemel. Dus eerst in mijn oude kleren de fietsen achterop de auto gezet en daarna maar even douchen en mijn schone (en vooral droge) kleren aan te trekken. Maar uiteindelijk stonden we toch mooi om 06:00 uur reisvaardig om naar Hotel van der Valk in Nuland te vertrekken. Onderweg bleef het gieten en op sommige stukken konden we maar 50 a 60km rijden, maar we waren toch rond 08:00 uur bij het vertrekpunt gearriveerd. Eerst even een bakje koffie en even bijkomen van de reis. Om 09:00 uur stonden alle fietsen in de trailer en waren de koffers ingeladen, eerst nog even over Sevenum waar er nog drie mede fietsers in moesten stappen en daarna op weg naar ons overnachtings hotel in de buurt van Ingolstadt (90 km boven Munchen). Gaandeweg de dag werdt het steeds beter weer en was de regen naar andere oorden vertrokken (tijdelijk).
Dinsdag weer vroeg op om te vertrekken voor onze eerste fietskilometers van Raubling naar Kufstein. Bij het uitladen van de fietsen bleek dat de fiets van Tonnie nogal wat schade had opgelopen van de reis, blijkbaar had de naast staande fiets met de trappers wat aluminium uit het frame geschuurd. Later in de week zou de fietsbegeleider met de buschauffeur een verklaring invullen met de schade (de buschauffeur is verantwoordelijk voor het plaatsen, vervoeren en uitladen van de fietsen), dus ook voor de ontstane schade. Alles geinstalleerd en op weg voor de eerste fietskilometers van de vakantie.
Adrie dacht dat dit de grensovergang was tussen Duitsland en Oostenrijk,
later in de morgen kwamen we de echte grensovergang wel tegen.
Op woensdag stond ons de fietsrit van Kufstein naar ons hotel in Fugen te wachten, s'morgens een stevig ontbijt, met de bus terug naar Kufstein (eindpunt van de dag ervoor) voor de tweede fietstocht van onze vakantie. Het weekend ervoor was net het bloemencorso geweest dus eerst maar even een paar foto's trekken.
Na de foto shut op weg naar ons hotel, maar eerst nog even een aantal kilometers fietsen. Via Kufstein en Rattenberg de kristalstad (moet je gezien hebben) door naar Brixlegg de kaarsenfabriek, wanneer je er langs komt de moeite waard om even aan te gaan.
Na het bezoek aan de kaarsenfabriek langs de Inn richting Fugen, een mooi gebied en heerlijk weer om te fietsen niet te warm en niet te koud, af en toe even rusten en iets drinken. Bij het hotel aangekomen hadden we toch weer al 55km gefietst.
Door het Zillertal langs de Ziller rijden met de fiets is echt schitterend want je rijd echt tussen de bergen in, een klein nadeel is misschien wel dat je een stukje over dezelfde route terug moet, het is en blijft een dal.
Op vrijdag stond de fietsroute vanaf Fugen naar Hall op de kalender, met het vertrek vanuit ons hotel dus we konden ons vertrektijd zelf bepalen. De dag begint nog met redelijk weer maar naar mate we steeds meer fietskilometers hadden afgelegd begon het steeds meer te betrekken. Vanuit het dal langs de Inn naar Schwatz waar we een bakje koffie hebben genuttigd.
Vanaf Schwatz naar Wattens naar het Svarowski Museum is niet heel ver zodat we voor de lunch al
bij het Museum waren. Even rondgekeken maar niet naar binnen geweest, wij waren er al een keer geweest. Het is wel
de moeite waard om het te bekijken maar uiteindeljk kom je toch weer in een shop uit waar je van alles kunt kopen
tegen een redelijke dure prijs! Toen we bij het Museum naar boven keken leek het ons het beste om z.s.m. een
restaurant op te zoeken in Wattens. We waren net gezeten en toen begon het toch te plenzen, je zag de bergen
niet meer vanwege de mist en toch fietsten we tussen de bergen in. Na 1,5 uur hebben we toch maar onze regenpakken
aangedaan en zijn we vertrokken richting Hall het eindpunt van deze fietsdag. Toen we bij de bus in Hall aankwamen was
het inmiddels toch weer droog geworden, de regenpakken uit en dan nog maar even het stadje in we waren toch vroeg genoeg.
Hall is een leuk oud stadje, mag je niet missen.
Na het bezoek aan Hall terug in de bus richting ons hotel in Fugen, vanavond de koffers terug inpakken om de
volgende dag te verkassen naar ons tweede hotel in Stanzach in het Lechtal. Vandaag tussen door de buien toch
nog 46km gefietst.
Eerst s'morgens de koffers terug in de bus laden om dan te vertrekken terug naar Hall voor de laatse fiets kilometers
voor de "rustdag" van zondag. En zoals we de dag ervoor geeindigd zijn, was het bij het begin van deze fietsdag
aan het regenen. Er zijn maar acht fietsers vertrokken in de regen naar Stams waaronder natuurlijk Adrie en ik, ze gaven
na de middag wel beter weer af. We zouden rond het middag uur weer tesamen komen in de bakkersschool in Kematen in Tirol.
Omdat we eigenlijk maar met z'n tweeen op pad waren konden we een strak tempo onderhouden, eerst nog even door Innbruck om in het oude
gedeelte een bakje koffie te drinken. Na het bezoek aan Insbruck (een bezoek aan het oude gedeelte van Insbruck is zeker de
moeite waard) zijn we in een nog steviger tempo naar de bakkersschool gefietst, we waren er zelfs voor de bus. In de bakkersschool lekker
gegeten (door de week is de bakkersschool ook open voor rondleidingen), en na de lunch is iedereen toch weer op de fiets gestapt (het was
inmiddels ook al weer droog geworden). De laatste 28km hebben dan toch weer met z'n vieren gefietst tot aan het stift in Stams
waar de bus stond. De fietsen ingeladen en toen zijn we met de bus over de Fernpass naar Stanzach gereden, de koffers
uitgeladen en de hotel kamer terug ingericht. Na de fietstocht van deze dag stond er toch weer z'n slordige 51km op de teller.
Wanneer we de volgende morgen naar buiten keken en je ziet dat het bovenin de bergen wit is krijg je meteen het gevoel van de wintersport, maar het is nog maar net eind augustus. Het is redelijk nevelig en bij het instappen in de bus bleek het toch wel wat aan de frisse kant te zijn namelijk 7 graden. Vandaag worden we afgezet in Gran om dan terug naar het hotel in Stanzach te fietsen. De eerste 15 a 20km is het niet anders dan in de remmen blijven knijpen en als het dan maar 7 graden is ben je blij dat je na een uurtje weer achter een bakje koffie met een apfelstrudel plaats kan nemen. In Reutte wat gegeten om daarna in een rustig tempo langs de Lech maar wel af en toe een klimmmetje terug naar het hotel te fietsen. Vandaag was het een bewolkte dag maar wel weer leuk om 51km tussen de besneeuwde bergtoppen te fietsen.
